عصاره موضعی علف چای

توضیحات

کاربرد
علف چای در نواحی مختلف جهان امروزه بعنوان یکی از جدی ترین منابع گیاهی دارویی برای تعدادی از بیماریها به شمار می رود بطوریکه خواص منحصر به فرد آن با هیچ داروی شیمیایی یا گیاهی قابل جایگزینی نیست.
مشکلات و ناراحتی های پوستی نظیر خشکی و شکنندگی پوست ، اگزماهای سوداوی ، زخم هایی که دیر بهبود پیدا میکنند و آثار سوختگی را بخوبی درمان می کند .
مالش روغن علف چای بطور روزانه بر روی شقیقه بخوبی علائم و آثار افسردگی و استرس را از میان بر می دارد.
درد موجود درگوش که بعلل مختلف ایجاد شده باشد را بخوبی تسکین می دهد .
مالش آن بر روی شکم درد های قاعدگی را بخوبی از بین می برد.
مالش آن بر روی عضلات و مفاصل درد ناک بخوبی یک مسکن عالی عمل کرده و این درد ها را بخوبی از بین می برد.
روغن علف چای بخوبی از عهده مشکلات پوست های پیر ، حساس و شکننده بر آمده و یک آبرسان فوق العاده به شمار می رود
روغن علف چای در کنار روغن دم اسبی پیری پوست در صورت استفاده مداوم بصورت مالشی عقب انداخته و چروک های ریز پوست را باز می کند.
اگزما، بثورات پوستی، سوزش پوست: مصرف موضعی دو بار در روز به کاهش خارش، قرمزی و خشکی پوست کمک می کند.

زخم بستر: تاثیر فوق العاده در بهبود زخم بستر دارد..

تبخال تناسلی

هموروئید: به طور موضعی سه بار در روز کاربرد دارد، ممکن است نشانه های مرتبط را از بین ببرد.

پسوریازیس: روغن را دو بار در روز حداقل چهار هفته مصرف کنید تا علائم پسوریازیس را از بین ببرد.

آرتریت: روغن نارگیل به همراه روغن علف چای می تواند درد آرتریت را کاهش دهد، به علت غلظت بالا آنتی اکسیدان و ترکیبات ضد التهابی
ترک های پاشنه پا را بخوبی برطرف کرده و می پوشاند و درد های حاصل از خار پاشنه را بهبود می بخشد.

نحوه مصرف
به اندازه کافی از روغن علف چای را بر روی ناحیه یا نواحی مورد نظر زده و به آرامی مالش دهید و در صورت لازم با پلاستیک به مدت ۲ ساعت بپوشانید.